Emanuel Ringelblum- Twórca archiwum Getta warszawskiego

Emanuel Ringelblum urodził się w roku 1900 w Buczaczu był niezwykle zaangażowanym historykiem i pedagogiem oraz twórcą podziemnego archiwum Getta warszawskiego
Emanuel był synem handlarza zbożem miał troje rodzeństwa, matka Emanuela zmarła gdy miał 12 lat.
W momencie wybuchu II wojny światowej przebywał w Szwajcarii na syjonistycznym kongresie. Ringelblum z ramienia organizacji Joint rozpoczął pomoc dla biednych i pokrzywdzonych przez los. Został wraz z rodziną zamknięty w getcie warszawskim, Emanuel bardzo zaangażował się w pracę w Centralnym Komitecie Pomocy który monitorował wszelkie organizacje pomocowe dla narodu żydowskiego. Po za tym był członkiem żydowskiej organizacji bojowej.

Od roku 1939 roku Ringelblum gromadzi sporą ilość na temat życia żydów oraz ich sytuacji w okupowanej Polsce. Wraz z grupą konspirantów pozyskanych w 1940 roku zakłada organizację konspiracyjną Oneg Szabat(tłum. Radość Szabasu) spotkania odbywały się w sobotę. Oneg Szabat skupiało się na gromadzeniu materiałów które dotyczyły głównie życia w getcie warszawskim. Na wieść o nadchodzącej likwidacji getta postanowiono schować dokumenty zgromadzone przez Oneg Szabat przy ulicy Świętojańskiej oraz Nowolipki. Schowano je w metalowych skrzynkach. Emmanuel wraz z rodziną dostał się na aryjską stronę oraz zdołał przeżyć deportację do obozów śmierci zwaną wielką letnią deportacją.Nadszedł koniec lutego 1943 roku i Ringelblum wraz z żoną Judytą oraz swoim jedynym synem uciekają z getta warszawskiego poprzez schron „Krysia” mieszczący się przy ulicy Grójeckiej, w tymże schronie(bunkrze) Ringelblum kontynuuje swoje prace nad archiwum. Niespodziewanie dnia 7 marca roku 1944 schron ten zostaje odkryty przez Gestapo. Wiele na to wskazuje iż Ringelblum został zdekonspirowany przez niejakiego 18 letniego Jana Łakińskiego (później rozstrzelanego niechybnie). Wszyscy „mieszkańcy” bunkra zostali przetransportowani na Pawiak gdzie zostali straszliwie skatowani a szczególnie Ringelblum za przynależność do podziemia i konspiracje przeciwko Niemcom. Źródła historyczne wskazują na to iż parę dni( dwa do trzech dni) po aresztowaniu rodziny Ringelblumów rozstrzelano ją wraz z innymi „mieszkańcami” schronu „Krysia” w ruinach getta warszawskiego w roku 1944.
Materiały z archiwum autorstwa Ringelbluma są cennym źródłem historycznym dotyczącym życia w getcie warszawskim.